Stwardnienie rozsiane (SM) to przewlekła choroba ośrodkowego układu nerwowego, w której dochodzi do demielinizacji włókien nerwowych w mózgu i rdzeniu kręgowym. Jest to schorzenie, które znacząco wpływa na jakość życia osób chorujących. Jak wygląda codzienność z SM z perspektywy pacjenta i jaką rolę odgrywa fizjoterapia?
Objawy i diagnoza
Pierwsze objawy SM często pojawiają się u osób młodych, między 20. a 40. rokiem życia. Do typowych symptomów należą m.in.:
- zaburzenia widzenia (podwójne widzenie, niewyraźny obraz)
- zaburzenia czucia (mrowienie, drętwienie kończyn)
- osłabienie siły mięśniowej
- zaburzenia równowagi i koordynacji ruchowej
- zmęczenie, problemy z koncentracją i pamięcią
Rozpoznanie SM opiera się na badaniu neurologicznym, rezonansie magnetycznym mózgu i rdzenia oraz badaniu płynu mózgowo-rdzeniowego.
Fizjoterapia
Kluczową rolę w utrzymaniu sprawności chorych odgrywa rehabilitacja, w tym fizjoterapia. Regularne ćwiczenia fizyczne pomagają zachować siłę i ruchomość mięśni, poprawiają koordynację ruchową, równowagę i wytrzymałość. Fizjoterapeuta dobiera odpowiednie techniki terapii manualnej, które zmniejszają napięcie mięśniowe i poprawiają ukrwienie oraz pobudzają i wzmacniają osłabione grupy mięśniowe. Stosuje również techniki neuromobilizacji, które zmniejszają ucisk na nerwy obwodowe.
Wyzwania w codziennym życiu
- Życie z SM wiąże się z wieloma trudnościami i wyzwaniami:
- radzenie sobie z postępującymi deficytami neurologicznymi i stopniową utratą sprawności
- adaptacja do zmieniających się możliwości fizycznych
- radzenie sobie z bólem, zmęczeniem i innymi objawami
- problemy emocjonalne związane z chorobą (lęk, depresja)
- ograniczenia w pracy zawodowej i życiu prywatnym
- uzależnienie od pomocy innych w codziennych czynnościach
Dlatego tak ważne jest wsparcie bliskich i dostęp do opieki medycznej, w tym fizjoterapii, która pomaga zachować jak największą samodzielność.
