Wprowadzenie do ICD-11
Międzynarodowa Statystyczna Klasyfikacja Chorób i Problemów Zdrowotnych (International Statistical Classification of Diseases and Related Health Problems), zwana skrótowo ICD, to system klasyfikacji chorób opracowany i wydawany przez Światową Organizację Zdrowia (WHO). Obecnie obowiązująca 10. wersja (ICD-10) została przyjęta w 1990 roku, natomiast prace nad 11. wersją trwały od 2007 roku.
ICD służy do jednolitego klasyfikowania chorób, urazów i przyczyn zgonów na całym świecie. Umożliwia porównywanie danych dotyczących zdrowia pomiędzy różnymi krajami, regionami i instytucjami. Jest szeroko wykorzystywana do celów epidemiologicznych, zarządzania opieką zdrowotną oraz alokacji zasobów.
Najważniejsze zmiany w ICD-11
W porównaniu do poprzedniej wersji, ICD-11 zawiera szereg istotnych zmian i udoskonaleń:
- Uproszczona struktura – zredukowano liczbę kategorii z około 14 tysięcy do około 10 tysięcy.
- Aktualizacja terminologii – dostosowanie do współczesnej wiedzy medycznej.
- Dodanie nowych jednostek chorobowych – np. zespół stresu pourazowego.
- Rozszerzenie klasyfikacji nowotworów.
- Możliwość kodowania wielu schorzeń naraz.
- Wersja elektroniczna umożliwiająca łatwiejsze wyszukiwanie i przeglądanie.
Kiedy ICD-11 będzie dostępne w Polsce?
Według informacji ze strony WHO, premiera ICD-11 planowana była na rok 2022, Ma zastąpić ona ICD-10 jako aktualny standard klasyfikacji chorób. Jednak poszczególne kraje będą wdrażać nową wersję stopniowo, w różnym tempie.
W Polsce prawdopodobnie nastąpi to w 2024 roku. Przejście z ICD-10 na ICD-11 będzie procesem rozłożonym na kilka lat. Konieczne będzie przeszkolenie personelu medycznego i dostosowanie systemów informatycznych. Początkowo obie wersje mogą być stosowane równolegle.